ای جـلـوه گاه نـور، سـلام ای امـام من            زیـبـا جـواب مـی‌دهـی آقـا ســلام مـن
کی می‌شود بمن تو بگـویی؛ غـلام من            من دلخوشم که هست به وصفت کلام من

من نام عسگری چو بخوانم حسن شوم
با تو دوبـاره ذاکـر جـانـم حـسـن شـوم
خوبـیِ نـوکـریِ تو این اسـت یا حـسن            نوکر شود ز هـیـبت ارباب، بت شکن
دل می‌بری ز دست، به زلف شکن شکن            جان پـروریِ تو شود احـیای روح من
فصل تو چیست؟ موسم هم عهدی است و بس
اسلام را بقـا ز اباالمهـدی است و بس
با تو به مهدیِ تو چه نزدیک می‌شویم            بی تو خـدا گـواه که تـاریک می‌شـویم
با تو پُـر از تـبـسم و تـبریک می‌شویم            بی تو جـدا ز هر عـمل نیک می‌شـویم
ای کـه امــام دیــن و امــام هــدایــتــی
ما را بـه افـتـخـار قـدومـت عـنــایـتـی
ای مــقــدم تـو در دل اهــل ولا امـیــد            میلاد بـا صـفـای تو مـوعـود را نـویـد
ایام تو بـرای جـهـان مـوسـمـی جـدیـد            در روزگـار تو شـود آیـات حـق پـدیـد
ای نـسل تو عـصـارۀ نـسـل ابوالـبـشر
صُلب تو جـایـگـاه مـبارک ترین پـسر
ای معـدن شجـاعت و ای کـوه اقـتـدار            فصل تو هست فـصل شکـوفاییِ بهـار
مِهر از تو بُرده جلوه و ماه از تو شرمسار            نام حـسـن مـبـارکت ای صاحبِ وقـار
ای که بهشت با همه آفاق مست توست
بخشش هرآنچه هست ز انفاق دست توست
این برترین سرور و سرود ولادت است            مـولای مـا امـام هُـمـام سـعـادت اسـت
ما را به محضر تو اماما، ارادت است            نامت طلایه دار جهـاد و شهادت است
ای سـبـک زنـدگـیِ تـو روح مـبـارزه
دوران تـو نــویــدِ فـــتـــوح مــبــارزه
تو آمـدی که جـام غـدیـر آیـد از پِی‌اَت            راه عـلـی و نـام غـدیـر آیـد از پِـی‌اَت
مفـهـوم انـسـجـام غـدیـر آیـد از پِی‌اَت            تا آخـریـن امــام غـدیـر آیـد از پِـی‌اَت
بابـا در انـتـظـار تـو غـرق نـگـاه بـود
زهـرا در انـتـظـار تـو دیده به راه بود
خُلـق خـوشت مـعـلم اخـلاق انـبـیـاست            روی مــهِ تـو آیــنـۀ جــمـع اولـیـاسـت
تقـوای تـو مـعـادل تـقــوای اتـقـیـاسـت            اخلاص تو خلاصۀ اخلاص اوصیاست
قرآن به وصفت حضرت تو غرق آیه شد
اسـلام در پــنـاه شـمـا زیـر سـایـه شـد